Upamiętnienie Wacława Zimocha, uczestnika III Powstania Śląskiego i Wielkopolskiego, żołnierza Armii Polskiej odznaczonego m.in. Śląskim Krzyżem Powstańczym oraz Krzyżem Walecznych, odbyło się w piątek w Rudzie Śląskiej. Na cmentarzu przy ul. Chorzowskiej w dzielnicy Nowy Bytom został odsłonięty nagrobek bohatera, z kolei w kościele św. Pawła odprawiono uroczystą mszę św. w jego intencji. Wydarzenie odbyło się dokładnie w 127. rocznicę urodzin weterana.
Upamiętnienie Wacława Zimocha w Rudzie Śląskiej
Wacław Władysław Zimoch urodził się 20 września 1897 roku w Trzcinicy w Wielkopolsce, jako syn Franciszka i Franciszki Zimochów. Ojciec Wacława był komendantem straży pożarnej w Trzcinicy, a także sołtysem wsi. W 1903 roku sześcioletni Wacław zaczął uczęszczać do katolickiej szkoły ludowej, a później wyjechał do Niemiec w celu podjęcia pracy. Pracując za granicą, był członkiem Zjednoczenia Zawodowego Polskiego.
W 1916 roku został wcielony do armii pruskiej i uczestniczył w I Wojnie Światowej. Został dwukrotnie ranny. W czasie wojny odznaczono go Krzyżem Żelaznym II klasy. Natomiast po powrocie w rodzinne strony przyłączył się do powstańców wielkopolskich, z którymi walczył wraz ze swoim ojcem Franciszkiem.
Zasługi dla Polski i Śląska
Od kwietnia 1919 do maja 1921 roku służył w Armii Polskiej. Za dokonania w trakcie służby został odznaczony Krzyżem Walecznych. 26 maja 1921 roku dołączył do III Powstania Śląskiego i pełnił służbę kaprala sanitarnego w 3. kompanii 2. batalionu 9. pułku piechoty lubelsko-opolskiego. Za męstwo pod Zębowicami został zaproponowany do awansu na stopień plutonowego.
Po zwolnieniu ze służby osiadł w Nowym Bytomiu, gdzie rozpoczął pracę w Hucie „Pokój”. Oprócz Krzyża Walecznych został odznaczony również Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także medalem pamiątkowym za wojnę 1918–1921. Stał się też członkiem Związku Powstańców Wielkopolskich oraz Ogólnego Związku Podoficerów Rezerwy.
Okres II wojny światowej i lata powojenne
Po wybuchu II Wojny Światowej Wacław Zimoch został wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec, gdzie pracował w kopalni węgla brunatnego w Albersdorfie, a później w Heldstad. Po wojnie powrócił do Nowego Bytomia i znów pracował w hucie. W 1972 roku Prezydent RP mianował go na stopień podporucznika.
Wacław Zimoch zmarł 4 lutego 1986 roku.