Zabieg, podczas którego do wnętrza organizmu człowieka wszywa się Esperal, jest popularną metodą terapii awersyjnej alkoholizmu. Należy do grona farmaceutycznych technik wspomagających leczenie choroby alkoholowej. Polega na podskórnym wszczepieniu do ciała pacjenta odpowiedniej dawki leku, którego substancją czynną jest disulfiram (Disulfiram WZF). Prowadzi on do zaburzenia szlaku metabolicznego alkoholu etylowego w ludzkiej wątrobie. Gdy osoba uzależniona po zabiegu zaszycia alkoholowego spożyje trunek, może spodziewać się nieprzyjemnych i niebezpiecznych dolegliwości. Występują one w wyniku zatrucia organizmu toksynami poalkoholowymi. Z tego względu podstawowym zaleceniem lekarskim po implantacji Esperalu jest konieczność zachowania bezwzględnej abstynencji.
Decydując się na Esperal, pacjenci zapoznają się z mechanizmem jego działania i zaleceniami lekarskimi. Disulfiram blokuje enzym odpowiedzialny za metabolizm alkoholu (dehydrogenazę aldehydową), co prowadzi do nagromadzenia się aldehydu octowego po spożyciu. W związku z tym, z obawy o stan własnego zdrowia i reakcję organizmu, pacjenci powstrzymują się przed piciem alkoholu. Wszywka alkoholowa niejako odstrasza od sięgania po kolejny kieliszek i wzmacnia motywację zewnętrzną do walki z nałogiem. Z pomocą specjalistów chory zmienia swoje nawyki, reakcje i zachowania, uczestnicząc jednocześnie w psychoterapii alkoholizmu. Esperal jest bowiem najskuteczniejszy, gdy jest stosowany wspólnie z innymi elementami kompleksowej terapii choroby alkoholowej.
Esperal, czyli wszywka alkoholowa – u których uzależnionych zadziała disulfiram?
Wszywka alkoholowa, czyli Esperal, jest elementem terapii awersyjnej, ale jej skuteczność zależy od szeregu czynników klinicznych i psychologicznych aspektów leczenia uzależnienia od alkoholizmu. Nie każdy uzależniony zareaguje na tabletki z disulfiramem w ten sam sposób. Lek najskuteczniej działa u osób zmotywowanych do leczenia, gdy chcą one realnie przestać pić, ale potrzebują dodatkowego wsparcia psychologicznego. Disulfiram wzmacnia bowiem motywację pacjenta przez lęk przed fizycznymi konsekwencjami wypicia alkoholu.
Chory musi być ponadto w pełni świadomy mechanizmu działania leku i konsekwencji niestosowania się do zaleceń i wskazówek lekarza. Istotne jest wsparcie społeczne. Bliscy pomagają bowiem uzależnionemu utrzymać abstynencję i motywację, a także monitorują jego bieżącą sytuację. Metody tej nie zaleca się stosować u pacjentów z tendencją do lekceważenia zagrożeń i z silnym głodem alkoholowym bez wsparcia terapeutycznego. Jeżeli wszywka jest pewnego rodzaju eksperymentem dla chorego, może on po prostu ją „przeczekać” lub próbować ją zneutralizować. Istotny jest jednak fakt, że wszycia Esperalu nie można nikomu narzucić. Pacjent musi wyrazić świadomą i dobrowolną zgodę na zabieg implantacji wszywki alkoholowej.
Czy trzeba się samodzielnie przygotowywać do zabiegu implantacji Esperalu?
Przed zabiegiem wszycia Esperalu konieczne jest pewne przygotowanie, ale nie wymaga ono skomplikowanych procedur ani działań. Najważniejszą kwestią jest konieczność zachowania bezwzględnej abstynencji pacjenta minimum 24 godziny przed zabiegiem. Alkohol musi zostać całkowicie usunięty z organizmu, ponieważ nawet niewielka jego ilość w połączeniu z disulfiramem może wywołać silną reakcję (nudności, wymioty, kołatanie serca, spadek ciśnienia). Nie chodzi tu tylko o picie – należy unikać wszelkich produktów zawierających alkohol, np. płynów do płukania jamy ustnej, niektórych leków, kropli, perfum stosowanych na skórę. Lekarz nie wykona zabiegu, gdy pacjent znajduje się pod wpływem alkoholu. W przypadku niektórych chorych konieczne może okazać się wykonanie dodatkowych badań laboratoryjnych. Dotyczy to zwłaszcza osób przewlekle chorych, ze schorzeniami wątroby, nerek lub serca. Zawsze jednak zleca je lekarz specjalista.
Detoks przed zabiegiem wszywki alkoholowej
Detoks przed wszywką alkoholową może być pomocny, ale nie jest bezwzględnie wymagany. Wiele zależy od ogólnego stanu zdrowia pacjenta i tego, czy osiągnął już abstynencję. Detoksykację zaleca się przede wszystkim tym chorym, którzy nie są trzeźwi, piją codziennie i tkwią w długotrwałych ciągach alkoholowych. W takim przypadku Esperal bez wcześniejszego detoksu może okazać się niebezpieczny. Nawet śladowe ilości alkoholu w organizmie mogą wywołać ostrą reakcję disulfiramową (nudności, spadek ciśnienia, zapaść). Uprzednia stabilizacja ogólnego stanu zdrowia pacjenta wymagana jest również u chorych, u których stwierdza się objawy Alkoholowego Zespołu Abstynencyjnego (głodu alkoholowego).
Esperal nie musi być poprzedzany detoksykacją pacjenta, zwłaszcza jeżeli przerwał on już ciąg alkoholowy i jest trzeźwy przynajmniej przez 24 godziny.
Kto zajmuje się kwalifikacją pacjentów do zabiegu wszycia Esperalu?
Każdy zabieg implantacji leku Esperal do wnętrza organizmu pacjenta wymaga uprzedniej kwalifikacji i konsultacji lekarskiej. W Centrum Medycznym Galmedic weryfikacją istnienia wskazań i eliminacją ewentualnych przeciwwskazań zajmuje się lekarz chirurg. Przeprowadza on krótki wywiad, ocenia stan ogólny pacjenta i decyduje, czy można bezpiecznie wykonać implantację. Specjalista ocenia nie tylko stan fizyczny, ale także motywację do leczenia, ryzyko zaburzeń psychicznych, impulsywność, wahania nastroju itp. W wywiadzie medycznym istotna jest historia uzależnienia, aktualny stan trzeźwości i inne choroby współistniejące. Lekarz pyta zatem o ostatnie spożycie alkoholu oraz wykonuje test trzeźwości alkomatem. Pacjent musi być poinformowany o działaniu leku stosowanego w terapii, ryzyku, a także podpisać zgodę na zabieg.
Wskazania i przeciwwskazania do farmakologicznego leczenia alkoholizmu
Farmakoterapia w leczeniu alkoholizmu, w tym głównie wszywka alkoholowa (Esperal), nie zastępuje psychoterapii, ale może ją skutecznie wspomagać, szczególnie u osób z silnym głodem alkoholowym lub trudnościami w utrzymaniu trzeźwości. Wśród głównych wskazań do awersyjnej terapii uzależnienia wymienia się rozpoznanie uzależnienia od alkoholu (ICD-10: F10.2 / ICD-11: 6C40.2), w tym utratę kontroli nad piciem i silny przymus picia pomimo szkód zdrowotnych i psychospołecznych. Farmakoterapia jest skuteczniejsza, gdy pacjent chce przestać pić lub utrzymać abstynencję. Może być ponadto skutecznym wsparciem przy kolejnych próbach pokonania nałogu, jeżeli dotychczasowe zakończyły się niepowodzeniem.
W walce z uzależnieniem od alkoholu wszywka (Esperal) nie może być stosowana u chorych pozostających pod jego wpływem lub po spożyciu. Bezwzględnym przeciwwskazaniem do farmakologicznego leczenia choroby alkoholowej jest brak abstynencji. Niebezpieczne może okazać się zaszycie alkoholowe pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, chorobami serca i zaburzeniami psychicznymi. Zabiegu nie wykonuje się u kobiet w ciąży i karmiących piersią oraz pod przymusem.
Gdzie skutecznie i bezpiecznie wszyć Esperal? Zabrze to miasto, w którym funkcjonuje Centrum Medyczne Galmedic, gdzie Esperal wszywają doświadczeni lekarze. Z ofertą można zapoznać się na stronie: https://zabrze.galmedic.pl/uslugi/esperal/.
Wszycie leku Esperal – jak przebiega i jak długo działa wszywka alkoholowa?
Esperal wszywa się podskórnie do organizmu pacjenta podczas krótkiego i mało inwazyjnego zabiegu chirurgicznego. Po pozytywnej kwalifikacji chorego do rozpoczęcia procedury medycznej lekarz przygotowuje jego skórę do wykonania nacięcia i stosuje znieczulenie miejscowe. Wszycie wszywki polega na przerwaniu ciągłości tkanek tuż nad pośladkiem. Chirurg prowadzi cięcie skalpelem w głąb ciała pacjenta, docierając do obszaru podpowięziowego mięśnia pośladkowego. W specjalnej kieszonce mięśniowej umieszcza wcześniej wyliczoną dawkę leku. Powstałą na ciele pacjenta ranę zaszywa, używając nici chirurgicznych.
Jak długo działa Esperal i czy wywołuje jakiekolwiek skutki uboczne? To długotrwała i skuteczna metoda wspomagająca leczenie alkoholizmu. Substancja czynna wszywki alkoholowej uwalnia się do organizmu chorego nawet przez okres od 8 do 12 miesięcy. W tym czasie uzależniony powinien zachować pełną abstynencję, unikając połączenia etanolu i Esperalu. Jeżeli dopuści do spożywania alkoholu podczas terapii disulfiramem, w jego organizmie dojdzie do tzw. reakcji disulfiramowej. Wśród głównych objawów zatrucia toksynami wymienia się bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, nadpotliwość, zaburzenia psychiczne, a nawet utratę świadomości. By uniknąć tych objawów, pacjent musi stosować się do zaleceń lekarza – czyli nie spożywać alkoholu.