To już pewne. Planty mieszczące się w Rudzie Śląskiej- Wirku przy ulicy Piotra Czajkowskiego będą nosiły nazwę "Planty imienia Mariana Foika". Ich patronem został jeden z najlepszych polskich sprinterów i olimpijczyk z Tokio.
Będą plany im. Mariana Foika
Kwestią nazwania plant imieniem sportowca zajęła się Rada Miasta podczas ostatniej sesji. Komisja infrastruktury jednogłośnie pozytywnie zaopiniowała wniosek, podobnie jak radni. Nie obyło się bez krótkiej dyskusji.
- Czy ktoś z urzędników kontaktował się z rodziną zmarłego, a jeśli tak, jaka była ich wola i decyzja? – pytał radny Kazimierz Myszur.
Wiceprezydent Michał Pierończyk wyjaśnił, że zanim zdecydowano się na upamiętnienie sportowca, skontaktowało się z jego rodziną, która mieszka w Warszawie i nie byli przeciwni.
– Ten wybitny biegacz jest wzorem dla wszystkich sportowców i ma stałe miejsce w historii Rudy Śląskiej, dlatego cieszę się, że również pamięć o nim znalazła wyraz na mapie jego rodzinnego miasta – mówi wiceprezydent Michał Pierończyk.
Głos zabrał także radny Henryk Piórkowski.
- Siedzący tu pan Stania był uczniem, kiedy w 1962 roku jego klasa i liceum sadzili drzewa i krzewy na Plantach, ozdabiając tym samym ten nieużytek przy zakładach hutniczych. Chwała tym, którzy wtedy sadzili i chwała tym, którzy nazwali ten teren imieniem Foika – mówił radny Piórkowski.
Kim był Marian Foik?
Marian Foik urodził się 6 października 1933 r. w Bielszowicach w rodzinie górniczej. Od najmłodszych lat interesował się sportem, ale nie tylko, bowiem drugą jego pasją była technika. Z tego też powodu podjął naukę w Technicznej Szkole Wojsk Lotniczych w Zamościu i w Liceum Ogólnokształcącym w Oleśnicy, a następnie studiował na Wyższej Inżynieryjnej Radiotechnicznej Szkole w Kijowie.
Jak czytamy w projekcie uchwały, był rozdarty między piłkę nożna i lekkoatletykę. W końcu wygrała druga miłość. Trenował w Spójni Katowice, potem był zawodnikiem Techniki Zamość, Centralnego Wojskowego Klubu Sportowego w Warszawie, Śląska Wrocław oraz Legii Warszawa.
W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych był jednym z czołowych sprinterów świata i dominował na polskich bieżniach. Zdobył 18 tytułów Mistrza Polski w biegach na 100 i 200 m oraz w sztafecie 4 x 100 m. W tych konkurencjach 30 razy ustanawiał nowe rekordy kraju. Wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Melbourne w 1956, w Rzymie w 1960 r. oraz w Tokio w 1964. W tych ostatnich zdobył srebrny medal w sztafecie 4 x 100 m. Poza tym w 1962 r. zdobył srebrne medale Mistrzostw Europy w Belgradzie w biegu na 200 m i sztafecie. Za wybitne osiągnięcia został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Po Olimpiadzie w Tokio zakończył karierę sportową i pełnił funkcję naczelnika wydziału Centralnego Narodowego Banku Polskiego.
Styl biegania Mariana Foika nie wzbudzał podziwu, dlatego nosił przydomek „Garbus”. Jednak wyniki, które osiągał, były imponujące. W 1961 pokonał Amerykanina Franka Budda, jednego z najlepszych biegaczy świata, a rok później 22-letniego Boba Draytona, nazywanego „Czarną Błyskawicą”. Od tego momentu zyskał przydomek „Biała Błyskawica”. Marian Foik zmarł 20 maja 2005 roku w Warszawie. Spoczywa na cmentarzu Bródnowskim.
