Rudzcy radni nadali dziś nowe nazwy dwóm rondom. To, które mieści się przy zbiegu ulic 1 Maja, Głównej i Obrońców Westerplatte, będzie nosiło imię Franciszka Bukala. Natomiast rondo powstałe przy ulicy Magazynowej i alei Rodziny Gurtlerów będzie rondem imienia Franza Pielera.
Rudzcy radni nadali nowe nazwy dwóm rondom
Dziś uhonorowane zostały dwie niezwykłe postacie, które na stałe wpisały się w historię naszego miasta. Nadanie imion Franciszka Bukala oraz Franza Pielera dwóm rondom w Rudzie Śląskiej to wyraz szacunku i pamięci dla ich zasług – mówi Michał Pierończyk, prezydent miasta.
- To także efekt wsłuchania się w głos mieszkańców, którzy wskazali, że te osoby zasługują na takie wyróżnienie – dodaje.
Franz Pieler – górnik, wynalazca i zasłużony obywatel
Franz Pieler urodził się 11 maja 1835 roku w Arnsbergu w Westfalii. Ukończył studia w Aachen i Bonn, a następnie przez ponad trzydzieści lat działał w branży górniczej, piastując kierownicze stanowiska. W 1885 roku, po rezygnacji ze służby państwowej, przeniósł się z rodziną do Rudy. Tutaj przez dwadzieścia pięć lat pracował jako dyrektor generalny w kopalni należącej do hrabiego Franciszka Ksawerego Ballestrema. Przyczynił się do rozbudowy kopalń i budowy kolonii robotniczych. Nadzorował większość budów i inwestycji realizowanych w latach 1885-1910, w tym budowę kościoła pw. św. Józefa. Za jego urzędowania zelektryfikowano część Rudy, powstała apteka, gospoda hrabiowska (dziś restauracja Adria), budynek poczty, kilka budynków szkolnych, na ulicach pojawiły się tramwaje elektryczne, założono cmentarz rudzki oraz utworzono straż pożarną przy szybie Franciszek.
Wynalazki Franza Pielera i jego zasługi
Warto dodać, że Franz Pieler był również wynalazcą, docenianym m.in. za tzw. „lampę Pielera”, oznaczającą ciśnienie gazów kopalnianych oraz metodę wydobywania węgla z podsadzką piaskową. W 1897 roku został odznaczony przez cesarza Wilhelma II Hohenzollerna królewskim złotym orderem i mianowany radcą górniczym. Trzy lata później otrzymał złoto-srebrne, przyozdobione m.in. 180 brylantami, Młotki Górnicze.
Pieler pozostał na Śląsku do śmierci 25 października 1910 r. i został pochowany w mauzoleum zbudowanym na rudzkim cmentarzu przy ulicy Porębskiej. Spoczywa tam wraz z synem Adolfem i żoną Emilią, która zmarła 15 września 1921 r. W 2010 roku pojawił się pomysł odnowienia zabytkowej kaplicy grobowej Pielerów. Na czas prac renowacyjnych doczesne szczątki Emilii, Franza i Adolfa były złożone w mniejszych trumnach u boku hrabiego Ballestrema w krypcie sanktuarium św. Józefa. W kwietniu 2016 roku uroczyście złożono je w pierwotnym miejscu. Świadkiem wydarzenia był m.in. Rudiger Pieler, praprawnuk Franciszka.
Franciszek Bukal – działacz na rzecz osób z niepełnosprawnościami
Z kolei Franciszek Bukal urodził się w Rudzie Śląskiej 11 września 1930 roku. Całe życie związał ze swoim rodzinnym miastem, tutaj działał zawodowo i założył rodzinę. W 1990 roku został radnym I kadencji Rady Miasta Ruda Śląska, w której zasiadał również w II i III kadencji. W swoich działaniach był szczególnie zaangażowany w sprawy osób z niepełnosprawnościami i przez cały czas swojej pracy w charakterze radnego usilnie zabiegał, by ich potrzeby były zauważane i spełniane. Postulował utworzenie systemu instytucji wspomagających edukację, rehabilitację i pracę zawodową osób z niepełnosprawnościami, a także działał na rzecz likwidacji barier architektonicznych w obiektach użyteczności publicznej. Był współtwórcą takich placówek jak: Szkoła Podstawowa nr 12 im. św. Łukasza w Wirku (Szkoła Życia), Ośrodek Adaptacyjny dla Dzieci Niepełnosprawnych oraz Warsztaty Terapii Zajęciowej w Bykowinie, a także pomysłodawcą olimpiad sportowych dla dzieci z niepełnosprawnościami.
– Franciszek Bukal uważał, że społeczeństwo cywilizowane to takie, które troszczy się o wszystkich swoich członków, zwłaszcza najsłabszych – mówi prezydent miasta Michał Pierończyk.
– Dzięki swojej charyzmie, otwartości, rozległym kontaktom, a także uporowi i konsekwencji, zrealizował wiele ambitnych i nowatorskich projektów, które były pionierskie w skali kraju. Do dziś korzystamy z owoców jego pracy - dodaje.
Za swą działalność był wielokrotnie nagradzany, a 27 września 2007 roku został mu nadany tytuł „Zasłużony dla Miasta Ruda Śląska”. Zmarł 3 maja 2023 roku i jest pochowany na wireckim cmentarzu.
