10 stycznia 1990 roku w kopalni Halemba doszło do wybuchu metanu. Zginęło wtedy 19 górników, a 20 zostało rannych. To była największa katastrofa górnicza, która miała miejsce w Polsce w ostatniej dekadzie XX wieku.
Wybuch metanu w 1990 roku
Do katastrofy z 1990 r. doszło w pokładzie 506 na poziomie 1030. O godzinie 2:24 w rejonie skrzyżowania ściany 12 z chodnikiem ścianowym 13 doszło do wybuchu metanu. Ściana była prowadzona w IV kategorii zagrożenia metanowego.
Za najbardziej prawdopodobną przyczynę zapłonu metanu, uznano iskry, powstałe wskutek pracy kombajnu. Tylko nieliczni górnicy zdążyli użyć pochłaniaczy ucieczkowych. Katastrofa wydarzyła się mimo ustawienia czujników metanometrycznych na krótki czas reakcji.
Jak przypomina serwis nettg.pl tego dnia w kopalni doszło dwukrotnie do zapłonu metanu.
- Prawdopodobnie gaz został wypchnięty gwałtownie z zawału do przestrzeni roboczej opadem skał ze stropu - czytamy w jednym z artykułów. - Po pierwszym zapłonie ludzie podjęli natychmiastową ewakuację. Niestety w ciągu kilku minut nastąpił drugi zapłon, zainicjowany palącym się drewnem, ślady którego znaleziono w czasie oględzin powypadkowych - dodaje serwis nettg.pl.
W strefie zagrożenia znajdowało się 40 górników. Niestety, aż 19 zginęło. Sześciu górników zmarło na miejscu, trzynastu podczas leczenia w szpitalu. Kolejnych 20 górników było poszkodowanych.
Ofiary katastrofy:
- Jerzy Bobrowski (lat 42)
- Antoni Cimała (lat 33)
- Zenon Filipski (lat 30)
- Jerzy Gaweł (lat 31)
- Mieczysław Grabara (lat 41)
- Zbigniew Gurgacz (lat 26)
- Adam Janik (lat 26)
- Krzysztof Loewe (lat 37)
- Mirosław Michałów (lat 21)
- Adam Najmark (lat 24)
- Krzysztof Nowak (lat 22)
- Aleksander Ozóg (lat 40)
- Marek Rajewski (lat 21)
- Tadeusz Ryszka (lat 20)
- Henryk Sojka (lat 22)
- Józef Starczyk (lat 49)
- Leszek Suszyński (lat 31)
- Jerzy Szatanik (lat 27)
- Wojciech Świniuch (lat 25)
