Podczas remontu jednego z najstarszych kościołów w gminie Zelów dokonano odkrycia, które na nowo rozpaliło zainteresowanie lokalną historią. Pod podłogą drewnianej świątyni w Wygiełzowie natrafiono na ukryty grobowiec duchownych – ślad przeszłości, o którym przez dziesięciolecia nikt nie wiedział. Jak doszło do tego niezwykłego odkrycia i dlaczego to miejsce jest tak ważne dla regionu?
Tajemnica pod podłogą kościoła w Wygiełzowie
O tajemniczym odkryciu donosi lokalny portal DDZelow.pl. Kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Wygiełzowie to jeden z najstarszych zabytków sakralnych w gminie Zelów. Choć obecna konstrukcja pochodzi z końca XVIII wieku, historia parafii sięga jeszcze XV stulecia. Pierwsza świątynia w tym miejscu powstała około 1420 roku, lecz uległa zniszczeniu w pożarze w drugiej połowie XVIII wieku. Przez wiele lat wierni uczęszczali do odległego kościoła w Pożdżenicach, aż w 1796 roku - dzięki fundacji Celestyna Gorczyckiego, sędziego ziemskiego sieradzkiego i dziedzica Wygiełzowa - wybudowano nową, drewnianą kaplicę.
Kaplica ta, z czasem przemianowana na kościół parafialny, przetrwała ponad dwa wieki. W tym czasie była wielokrotnie remontowana i rozbudowywana - w XIX wieku przedłużono nawę, w XX wieku wymieniono pokrycie dachu i odnowiono wnętrze. Jednak to, co odkryto w trakcie remontu w 1990 roku, przeszło najśmielsze oczekiwania parafian i historyków.
Podczas prac związanych z wymianą starej podłogi z desek modrzewiowych robotnicy natknęli się na ukryty pod nią murowany grobowiec. Zbudowany z cegły, zakończony był charakterystycznym podwójnym łukiem. Wewnątrz znajdowała się ścianka działowa oddzielająca dwa pochówki. W każdym z nich spoczywał duchowny, prawdopodobnie proboszczowie lub kapłani związani z parafią w XIX wieku.
Odkrycie to potwierdziło, że kościół w Wygiełzowie pełnił nie tylko funkcję sakralną, ale również był miejscem wiecznego spoczynku duchowieństwa. W tamtych czasach chowano kapłanów w pobliżu ołtarza, co miało symboliczny wymiar - podkreślało ich bliskość z Bogiem i świętym miejscem.
Po odkryciu grobowca teren zabezpieczono, a podłogę odtworzono zgodnie z pierwotnym układem. Warstwę żwiru zalano betonem, a na niej ułożono deski sosnowe, które następnie polakierowano. Całość prac wykonano z zachowaniem szacunku do zabytku i jego historii.
W kolejnych latach świątynia była dalej odnawiana - odrestaurowano ołtarz główny, wymieniono stolarkę drzwiową i okienną, a także wykonano nowe oszalowanie zewnętrzne. W 2024 roku kościół otrzymał wsparcie finansowe w ramach programu „Łódzkie Ratuje Zabytki”, co pozwoliło na dalsze prace konserwacyjne i zachowanie tego wyjątkowego miejsca dla przyszłych pokoleń.
Dlaczego warto odwiedzić gminę Zelów?
Gmina Zelów to nie tylko miejsce o bogatej historii religijnej, ale także region pełen ciekawych zabytków i kulturowych śladów dawnych społeczności. Na jej terenie znajduje się kilka wyjątkowych świątyń - m.in. kościół św. Wawrzyńca w Łobudzicach z 1795 roku, w którym można zobaczyć słynny obraz Matki Boskiej Pocieszenia i Niebieskiej Lekarki z przełomu XVII i XVIII wieku.
W samym Zelowie znajduje się również kościół ewangelicko-reformowany, zbudowany przez czeskich osadników w XIX wieku, będący świadectwem wielokulturowej historii regionu. Oprócz zabytków sakralnych warto odwiedzić też dawny park dworski w Pożdżenicach oraz okoliczne wsie z zachowanymi przykładami architektury drewnianej.
Zelów słynie także z gościnności i spokojnej atmosfery. To miejsce, w którym historia łączy się z naturą - idealne dla osób szukających wytchnienia, refleksji i kontaktu z dziedzictwem minionych pokoleń.