Depresja to zaburzenie psychiczne o podłożu genetycznym lub środowiskowym. Może występować w różnym wieku i na każdym etapie życia objawiać się innymi symptomami. To sprawia, że choroba ta jest nieraz trudna do zdiagnozowania lub bardzo złożona. Może występować u osób cierpiących również na inne zaburzenia psychiczne lub być następstwem trudności rodzinnych, emocjonalnych, przemocy fizycznej, traumatycznych wydarzeń w życiu i różnych niepowodzeń w budowaniu relacji partnerskich. Jak jednak postępować w sytuacji, gdy bliska osoba choruje na depresję? Jak się zachowywać i jak z nią rozmawiać, by czuła, że nie jest sama i może liczyć na pomoc?
Dlaczego wsparcie bliskich w depresji jest trudne?
Aby mieć możliwość skutecznego wsparcia osoby chorującej na depresję, warto w pierwszej kolejności zrozumieć, czym właściwie jest ta choroba oraz że nie ma nic wspólnego z chwilowym kryzysem egzystencjalnym czy rozczarowaniem spowodowanym pewnymi niepowodzeniami w życiu.
Biorąc pod uwagę, jak złożona jest depresja, wiele osób może mylić ze sobą wymienione wyżej aspekty i tym samym wykazywać się dużym zniecierpliwieniem względem osoby z tą chorobą. To jedna z kwestii, która potwierdza, jak ważne jest profesjonalne wsparcie doświadczonego psychiatry w Warszawie i postawienie prawidłowego rozpoznania. Od niego będzie zależał charakter terapii, a także wskazówki dla bliskich, jeśli będą chcieli uczestniczyć i aktywnie wspierać chorego w walce z depresją.
Dzięki obserwacji łatwiej zrozumieć osobę chorą, uzbroić się w cierpliwość, zrozumieć, z czym się mierzy, i wykazać się wsparciem, jakie pozwoli jej lżej przebrnąć przez omawiany stan chorobowy oraz się z nim uporać. Unikanie frustracji, nieprzemyślanego doradztwa, mówienia, że wszystko będzie dobrze, to absolutne podstawy w kontakcie z osobą chorą.
Jak postępować w kontakcie z osobami chorymi na depresję?
Takt i odpowiednie postępowanie w przypadku spotkania z osobą chorującą na depresję są niezwykle istotne. Niewłaściwe zachowanie lub słowa kierowane w jej stronę mogą doprowadzić do jeszcze większego zamknięcia się w sobie i izolacji. Może to być również powodem dalszego pogłębiania się depresji i utwierdzenia się chorego w przekonaniu, że nie jest się zrozumianym przez bliskich i rodzinę. Wspomniana izolacja i osamotnienie jeszcze bardziej negatywnie wpływają na stan zdrowia pacjenta, a także odbijają się na jego samoocenie i niskim poczuciu własnej wartości.
Edukacja w zakresie depresji jako choroby cywilizacyjnej
To bardzo ważne, by rodzina osoby chorej na depresję starała się zrozumieć jej postępowanie i pogłębiała swoją wiedzę na ten temat. Jawne podejście do tej kwestii sprawia, że osoba chora nie czuje się stygmatyzowana, a lepiej zrozumiana, co zmienia jej percepcję i nastawienie do całego procesu leczenia. Jest to również budowanie więzi, dzięki której pacjent chętniej zgadza się na udział rodziny w procesie terapeutycznym.
Odpowiednia atmosfera
Budowanie odpowiedniej atmosfery bez frustracji, zniecierpliwienia i gniewu sprzyja usunięciu napięcia, które negatywnie wpływa na osobę chorą. To także sposób na to, by zacząć wzbudzać zaufanie i stopniowo zachęcać osobę cierpiącą na depresję do rozmowy i otwarcia się przed członkami rodziny.
Poczucie bezpieczeństwa i współodczuwanie
Budowanie poczucia bezpieczeństwa nie jest proste. Opiera się na nieustannym zapewnianiu członka rodziny, że jest zrozumiany, nie osądza się jego zachowania i wyrażanych myśli, akceptuje się go, co udowadnia się aktywnym słuchaniem, kontaktem wzrokowym i fizyczną obecnością.
Ważne jest również, by nie podnosić głosu, nie wyśmiewać bliskiej osoby, nie zadawać trudnych i krępujących pytań, nie pouczać i nie wprowadzać osoby chorej w poczucie winy.
Obecność w najbardziej kryzysowych momentach
Gdy osoba chora przechodzi poważny kryzys, należy ją obserwować i nie dopuszczać do tego, by pozostała sama w domu lub mieszkaniu. Trzeba także się upewnić, że nie chce podjąć próby samookaleczenia lub próby samobójczej. Warto ponadto sprawdzić, czy jest w stanie podjąć się swoich codziennych obowiązków, czy potrzebuje pomocy. Dobrze jest również skontaktować się z lekarzem i poinformować o aktualnej kondycji jego pacjenta.
