Godula
Godula wzięła swoją nazwę od Karola Goduli.
W 1822 r. powstała w Chebziu huta cynku "Gute Hoffnung" (Dobra Nadzieja). Kolejną zwaną "Morgenroth" (Jutrzenka), zbudowano w 1825r.
W latach 1854-55 zarządca majątku Goduli Scheffier zbudował dużą hutę cynku noszącą imię Karola Goduli ("Godullahotte"). Jej budowę planował zresztą za życia już sam Godula. Nazwę huty przejęła także osada. Zakład był czynny do 1919 r.
W latach 1858-61 powstała kolo huty kolonia 21 budynków rozmieszczonych wokół placu targowego. W ten sposób utworzono centrum dzisiejszej dzielnicy Godula.
W 1875 r. powstał obszar dworski Orzegów, w którego skład wchodziła Godula. Uległ on likwidacji w 1924 r., kiedy to utworzono w jego miejsce gminę Godula. W chwili powstania liczyła ona blisko 9.000 nieszkańców. Zarząd obszaru jak też póżniej urząd gminny mieściły się w budynku przy obecnym pi. Niepodległości 6.
W 1861 r. powstała w Goduli szkoła mieszcząca także kaplicę św. Józefa.
W latach 1867-71 zbudowano kościół pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela zaprojektowany przez Teodora Linke, budowniczego Schaffgotschów.
W 1930 r. oddano do użytku "Stację opieki nad matką i dzieckiem". Dnia 27 stycznia 1945 r. nastąpiło wyzwolenie spod okupacji niemieckiej Goduli i Chebzia.
W 1951 r. przyłączono Godulę do Rudy; w 1959 r. weszła w skład miasta Ruda Śląska.
Ważniejsze zabytki architektury:
- kościół pw. Ścięcia Świętego Jana Chrzciciela
- krzyż przy zbiegu ulic Goduli i Bytomskiej
- część budynków przy placu Niepodległości
Tekst pochodzi ze strony www UM Ruda Śląska http://www.rudaslaska.pl